گیاهان آپارتمانی نیز مانند سایر گیاهان برای رشد، انجام فتوسنتز و متابولیسم به عناصر غذایی نیاز دارند. این عناصر شامل نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کربن، هیدروژن، اکسیژن، بر، منیزیم، کلسیم، آهن، گوگرد، روی، مولیبدن، منگنز، مس و کلر است. نیتروژن، فسفر و پتاسیم جزو گروه عناصر ماکرو و مابقی در گروه عناصر میکرو دسته‌بندی می‌شوند. به جهت ضرورت مصرف، دو عنصر کلسیم و آهن هم در گروه‌بندی‌های جدید جزو عناصر ماکرو دسته‌بندی می‌شوند.

کود کلسیم بافت چوبی گیاه را افزایش می‌دهد و موجب قوی شدن و ضخیم شدن ساقه آن می‌گردد. همچنین با افزایش پایداری سلول‌های گیاهی و افزایش قدرت بافت گیاه، مانع ایجاد برخی بیماری‌های فیزیولوژیکی در گیاهان می‌شود.

یکی از دلایل خم شدن و یا ترک خوردن ساقه و برگ‌های گیاهان آپارتمانی کمبود کلسیم است که با مصرف این عنصر، دیواره سلولی تقویت شده و از افتادگی گیاه جلوگیری می‌کند.

رشد ضعیف ریشه‌ها، کاهش عمر پس از برداشت و پوسیدگی گلگاه در گیاهان میوه‌دار، از علائم کمبود کلسیم در گیاه است.

اگرچه مصرف کود کلسیم برای گیاهان دارای اهمیت است و ضرورت وجود این عنصر غیرقابل انکار است اما زیاده‌روی در مصرف کلسیم مانع از جذب منیزیم، بر، منگنز، پتاسیم، فسفر، آهن و روی می‌گردد.

بنابراین حفظ تعادل در کوددهی و تامین عناصر مورد نیاز گیاهان اهمیت دوچندانی دارد.

نیترات کلسیم یکی از مهم‌ترین و رایج‌ترین کودهای کلسیم‌دار است.