اسکالونیای همیشه سبز، با خوشه برگهای سبزِ پُررنگِ بیضوی و پاششی از گلهای پُردوام و پُرجاذبه، در تمام طول سال چشم نوازی می کند. در تصویر پایین اسکالونیای بوته ایِ متراکم را می بینید که در سراسر بهار و تابستان به فضا رنگ و جلای دیگری می بخشد.

از بوته های اسکالونیا، با شاخ و برگ همیشه سبزش، باید بیش از زمان حاضر استفاده شود.اقلام بسیار زیاد و بسیار دوست داشتنی دارد.گلهای آن رنگ های سفید تا بیشمار صورتی سایه دار و قرمز دارد.گل ها بعد از ۳ سال بر شاخساران ظاهر می شوند.بوته ها تا ارتفاع ۲ الی ۴ متر قد می کشند و پس از ۵ تا ۱۰ سال بالغ می شوند.عمر اسکالونیا زیاد است.برای ایجاد حایل و حصار مناسب است،ولی از آن می توان به طور منفرد نیز استفاده کرد.به باد شدید مقاوم است و حتی قادر است در شرایط ساحلی به نشو و نما ادامه دهد،اما توجه کنید که اسکالونیای مطلوب شما تا چه حد تحمل دارد.تا کنون بهترین اقلام رااسلیو دونارد(Slieve Donard) به وجود آورده و پرورش داده است.

نیازها:

اقلیم:در نواحی خنک و گرم می رویند و فقط تعداد کمی از آنها تحمل سرمای شدید را دارند.

میزان نور و دما:آفتاب کامل روز را می طلبد و تحمل مناطق بادگیر را دارد.

خاک:به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد،ولی نسبت به نوع خاک حساسیتی نشان نمی دهد.در خاک هایکاملاً فقیر نیز نشو و نما می کند،اما نتیجه ی جالب تر در خاکی به دست می آید که با مواد آلی تقویت شده باشد.

طرز کاشت و پرورش:

تکثیر:بهترین روش تکثیر اسکالونیا کاشت قلمه های نیمه خشبی آن است که در پاییز گرفته می شوند.

آبیاری:در طول ماههای گرم به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد.پوشش خاک با مواد آلی به نگهداری رطوبت و افزایش قوت و حاصلخیزی خاک کمک شایان توجهی خواهد کرد.

کوددهی:کود کامل گیاهی را در اوایل بهار و مجدداً در اواسط تابستان به زمین بیفزایید.

مشکلات:اسکالونیا به آفت یا بیماری خاصی مبتلا نمی شود.

گل دهی:

فصل:اغلب اقلام اسکالونیا از اواسط بهار تا پاییز گل می دهند،با مقداری تفاوت،بسته به نژاد.

هرس(پیرایش):

به طور کلی:پس از پایان دوره ی گل دهی بلافاصله اسکالونیا را هرس کنید.در نواحی خنک تر یعنی در جاهایی که یخبندان می تواند مسأله ی مهمی حتی در بهار باشد،بهتر است کمی هرس را به تأخیر بیندازیم تا احتمال بروز سرمای شدید یا یخبندانِ مجدد برطرف شود.